Een dag in het leven van projectmanager Laura: zo wilden we dat dit stukje tekst zou beginnen. Maar eigenlijk hadden we het kunnen weten: er bestaat helemaal niet zoiets als een typische dag in het leven van een projectmanager. “Ik mag dan ’s ochtends wel een plan hebben van wat ik die dag allemaal ga doen, als daar een dringende of onverwachte vraag van één van mijn klanten tussenkomt, dan moet alles wijken”, lacht Laura.
Maar of ze dat überhaupt erg vindt, is nog maar de vraag. “Als projectmanager ben je nu eenmaal flexibel. Meer zelfs: ik hou echt van die afwisseling. Uiteenlopende projecten, een grote verscheidenheid aan klanten - van logistieke groep Remant tot voetbalclub Antwerp – er ging bij Sparklink een nieuwe wereld voor me open. En omdat we ons niet beperken tot het configureren van de standaardproducten van Salesforce maar veel verder gaan en oplossingen op maat ontwikkelen voor onze klanten, vind ik mijn werk ook enorm zinvol. Een bedrijf kunnen begeleiden om de ommezwaai te maken van werken met 101 bestanden naar een efficiënte aanpak, geeft mij heel veel voldoening.”
Ze kwam bij Sparklink terecht nadat ze zes jaar lang op de IT-afdeling van een grote mastodont werkte. “Na mijn studies rolde ik per toeval in IT. Maar mijn job werd na verloop van tijd steeds technischer. Terwijl ik me net meer op het organisatorische wilde focussen. Toen ik solliciteerde, was Sparklink nog vrij klein: ik was de 11e medewerker. Ik wilde wel eens ervaren hoe het was om voor een kleiner bedrijf te werken. In grotere bedrijven moet je door alle lagen van het management en heb je voor alles validatie nodig. Hier kon ik meer impact hebben, dacht ik. En dat bleek ook effectief zo te zijn. Kom je bij ons met een idee, dan kan je daar meteen bij de eigenaars mee aankloppen. We zijn een vlak en een menselijk bedrijf. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik bij iedereen terechtkan. Een gesprek met één van de eigenaars over mijn bezorgdheden? Prima. We zijn een beetje een familie. We zouden het ook allemaal opnemen voor elkaar.”
Je krijgt alle vrijheid om je werkweek in te richten zoals je zelf wil. Maar je moet wel het verantwoordelijkheidsgevoel hebben om ook je werk te doen.
Haar concrete rol als projectmanager omschrijven, blijkt geen eenvoudige klus. Vanuit haar woonkamer in Kortrijk – ze werkt thuis vandaag – denkt ze even na. En dan: “Je zou me kunnen omschrijven als de spilfiguur in een project. Omdat ik zowel naar het eigen team een rol te vervullen heb, als naar de klant. Het is mijn job om ervoor te zorgen dat het team zijn werk goed kan doen, en het is ook mijn job om ervoor te zorgen dat de klant tevreden is. Veel verantwoordelijkheid dus, dat klopt. En veel communicatie, dat ook. Voor veel mensen ben ik het aanspreekpunt. Op dagen dat ik de trein neem naar het werk, is dat wat ik doe terwijl ik onderweg ben: berichten en mails beantwoorden. Bij het begin van de week maak ik ook even het overzicht op van mijn klanten: wat is de status van elk project? Waar staan we budgettair? Zijn de nodige kwaliteitschecks gebeurd of opgestart? Zo kan ik de week starten met een gevoel van controle. Dat is belangrijk, want daarna zijn er heel wat meetings, en moet ik heel vaak van pet wisselen.”
Dat daar een pak organisatorische skills én bij voorkeur ook een flinke dosis stressbestendigheid bij komen kijken, mag niet verbazen. Maar wat moet iemand die droomt van een leven als projectmanager zo nogal kunnen? “Bij ons moet je ook een mensenmens zijn. Je hebt hier namelijk geen hiërarchische positie boven je teamleden. Wij draaien de pyramide liever om. Als projectmanager ondersteun ik het team en til ik het naar een hoger niveau. Dat brengt ook verantwoordelijkheid voor hun welzijn met zich mee. Ik hou vinger aan de pols en ben oprecht met hen begaan. En tegelijk ben ik ook de buffer tussen de klant en het team.”
Van vele markten thuis dus, onze Laura. Gelukkig heeft ze een flinke dosis relativeringsvermogen. En verliest ze uiteindelijk nooit haar doel uit het oog: de oplossing voor de klant. Met wie ze overigens met veel plezier langetermijnsamenwerkingen uitbouwt. “Het leuke is: eens het je klant is, blijft het ook je klant. Na de oplevering is het dus niet zo dat je die overdraagt aan een supportafdeling, nee: ik begeleid projecten van analyse en development over testing tot de go live én ook nadien. Dat is tof, want je bouwt een band op. En je hebt ook een verantwoordelijkheidsgevoel naar je klant toe.”
Dat laatste is nog zoiets dat belangrijk is als je een job bij ons in de wacht hoopt te slepen, want je krijgt als medewerker veel vrijheid. “Daar moet je mee om kunnen”, zegt Laura. “Je krijgt alle vrijheid om je werkweek in te richten zoals je zelf wil. Wil je overdag naar de dokter of een boodschap doen, of een wandeling maken als je je niet meer kan concentreren, het kan. Dat is niet vanzelfsprekend. Maar je moet wel de discipline en het verantwoordelijkheidsgevoel hebben om ook je werk te doen.” Gelukkig komt dat bij Laura en haar collega’s vanzelf, zo zegt ze. “Iedereen is supergemotiveerd. We doen ons werk met passie. Het is ook een heel tof bedrijf om voor te werken. Ik weet dat er veel zijn die dat beweren, maar bij ons is het écht zo. Er heerst een supertoffe cultuur, een goede sfeer, en ik voel me er helemaal thuis. Dat we een supergezellig kantoor hebben, helpt natuurlijk wel. Van de gameroom met pooltafel en dartsbord tot de kleine hoekjes met planten en stijlvolle zeteltjes: zo’n dingen dragen ook bij.”
En weet je nog, dat Laura onze 11e medewerker was? Ondertussen zijn we gigantisch gegroeid en zijn we de kaap van 50 werknemers voorbij. Dat brengt organisatorische uitdagingen met zich mee, maar Laura helpt ons om daarover na te denken. Meer zelfs: binnenkort is ze projectmanager-af en focust ze zich op een nieuwe rol. “In de loop van de jaren ben ik mijn manager meer en meer beginnen te ondersteunen bij bredere operationele taken. Zo heb ik bijvoorbeeld een opleidingsbeleid uitgewerkt. Ik vind het superleuk om hier mee over na te denken en de bredere organisatie mee vorm te geven”, zo zegt ze nog. “In de toekomst evolueer ik dan ook naar een eerder organisatorische, operationele rol. Daar heb ik nu al heel veel zin in. Zo fijn dat dit kan bij Sparklink. Er wordt echt geluisterd naar wat je energie geeft, en wat minder. En als het even kan, mag je in die richting ook verder doorgroeien. Wil je je meer op het technische focussen? Prima! Liever een meer organisatorische rol? Ik ben het beste voorbeeld dat het kan. ”